18-19 Το χαμόγελο του παιδιού στο σχολείο μας
Την Τρίτη 29/1/2019 και ώρα 9.00 πμ επισκέφτηκε το σχολείο μας 1ο Γυμνάσιο Αιγίου μετά από πρόσκληση της κας Μάμαλη Αικ. καθηγήτριας Οικιακής Οικονομίας, η κα Τριανταφυλλοπούλου Δώρα, υπεύθυνη στο ‘Χαμόγελο του Παιδιού’ στην Τέμενη Αιγίου.
Σκοπός της επίσκεψης ήταν να ενημερωθούν οι μαθητές της Α’Τάξης για την ίδρυση και λειτουργία του «Σπιτιού».
Οι μαθητές παρακολούθησαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την ομιλία και έκαναν πολλές και ενδιαφέρουσες ερωτήσεις. Να σημειωθεί, ότι έπειτα από παράκληση των μαθητών, η κα Τριανταφυλλοπούλου με μεγάλη ευχαρίστηση αφιέρωσε και δεύτερη ώρα από το χρόνο της για να ακούσει και να απαντήσει τις απορίες των μαθητών.
Ευχαριστούμε θερμά την κα Τριανταφυλλοπούλου για τον πολύτιμο χρόνο που μας αφιέρωσε και τις πληροφορίες που μας παρείχε.
Συνάντηση με την εθελόντρια στο ”Χαμόγελο του Παιδιού” κ. Τριανταφυλλοπούλου
Κατά την άποψή μου η συνάντηση με την κ. Τριανταφυλλοπούλου ήταν μί α επικοδομιτική αλλά και ενημερωτική συνάντηση καθώς καθένα από τα παιδιά που παρευρίσκονταν στο χώρο όπου διεξάχθηκε η συνάντηση αποκόμισε και κάτι από τη δράση,το έργο αλλά και την προσπάθεια που καταβάλλουν καθημερινώς εθελοντές και εργαζόμενοι για να μπορέσουν να προσφέρουν στοργή ,αγάπη ,βοήθεια και προστασία σε όλα αυτά τα παιδιά που φιλοξενεί το οικοδόμημα του ”Χαμόγελου του παιδιού” στην περιοχή μας καθώς και τα εμπόδια αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν με στόχο την ασταμάτητη βοήθεια και δράση τους.Καθώς ρωτήθηκε από διάφορα παιδιά για την ιστορία του μη κερδοσκοπικού αυτού οργανισμού ,η κ. Τριανταφυλλοπούλου με πολλή σύνεση απάντησε πως ”Ιδρυτής αυτού του οργανισμού δεν ήταν άλλος από ένα δεκάχρονο αγόρι ” και μία πολύ συγκινιτική ιστορία ξεσκεπάστηκε μπροστά στα μάτια μας.Επιπροσθέτως μας ενημέρωσε για ποικίλες δράσεις του οργανισμού αυτού καθώς και για τις αναποδιές που εμφανίστηκάν στο διάβα τους όμως με την υποστήριξη των εθελοντών αλλά και των συνανθρώπων μας, μας μίλησε για το πως κατάφεραν να ανταπεξέρθουν και να φτάσουν σήμερα να βοηθούν χιλιάδες παιδιά που έχουν την ανάγκη τους. Συμπλήρωσε επίσης πως μπορούμε κι εμείς να συνεισφέρουμε στην προσπάθεια τους με διάφορους τρόπους. Η κ. Τριανταφυλλοπούλου ρωτήθηκε πολλές απορίες που σε διαφορετικά παιδιά δημιουργούνταν και ο διάλογος μεταξύ των μαθητών και της κ. Τριανταφυλλοπούλου δημιούργησε ένα πρόσχαρο κλίμα και ευχάριστα κατά τον ίδιο τρόπο συνεχίστηκε αυτή η συνάντηση.
Αντωνοπούλου Μαρία, A1
<<Όλοι ξέρουμε, συζητάμε για κάτι παιδιά στους δρόμους που τους λείπει το χαμόγελο. Τους λείπει το χαμόγελο γιατί δεν έχουν λεφτά, δεν έχουν παιχνίδια και δεν έχουν φαγητό και μερικά δεν έχουν καν γονείς. Σκεφτείτε, λοιπόν, και αφήστε τα λόγια. Ας ενωθούμε και ας δώσουμε ό,τι μπορούμε στα φτωχά Αλβανάκια, άσπρα και μαύρα, όλα τα παιδιά είναι και αξίζουν ένα χαμόγελο. Αυτός ο Σύλλογος θα λέγεται ‘’Το χαμόγελο του Παιδιού ‘’. Ελάτε, λοιπόν, να βοηθήσουμε. Αν ενωθούμε όλοι, θα τα καταφέρουμε>>.
Τα ζεστά αυτά και γεμάτα συναίσθημα λόγια έγραψε το 1995 στο ημερολόγιό του ο 10χρονος Ανδρέας Γιαννόπουλος, ο εμπνευστής και ιδρυτής του οργανισμού ‘’Το Χαμόγελο του Παιδιού’’. Για αυτό το θεσμό έγινε πριν από λίγες μέρες μια ενημέρωση που παρακολουθήσαμε οι μαθητές της Α’ τάξης του σχολείου μου. Είχα αρκετές απορίες σχετικά με τη λειτουργία του και πίστευα ότι ένας άνθρωπος που ασχολείται με αυτό το τομέα θα μπορούσε να μου δώσει τις ανάλογες απαντήσεις.
Έμαθα ότι το ‘’Χαμόγελο’’ λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο, όλο το χρόνο, σε πανελλαδικό δίκτυο και προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες του σε όλα τα παιδιά στην Ελλάδα, ανεξάρτητα από εθνικότητα και θρήσκευμα. Πιο συγκεκριμένα ‘’Το Χαμόγελο του Παιδιού είναι δίπλα σε κάθε παιδί θύμα βίας, σε κάθε παιδί που εξαφανίζεται, σε κάθε παιδί με πρόβλημα υγείας και σε κάθε παιδί που βρίσκεται σε ή απειλείται να βρεθεί σε κατάσταση φτώχειας.
Μπορεί το χαμόγελο της Μόνα Λίζα να γοητεύει τους ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο, το χαμόγελο όμως του μικρού Ανδρέα αποδεικνύεται πιο σημαντικό, καθώς έχει προσφέρει χαρά σε αμέτρητα παιδιά μέσα στα χρόνια λειτουργίας και κοινωνικής προσφοράς. Μας τόνισε ότι τα χαμόγελα στη χώρα μας μπορούν να πολλαπλασιαστούν, αν όλοι εμείς συνεισφέρουμε ρούχα, τρόφιμα, χρήματα και πολλές εθελοντικές δράσεις.
Μόλις τέλειωσε η ενημέρωση και γυρίσαμε στις τάξεις μας ένιωσα πολύ τυχερή που ζω σε μια οικογένεια που είμαστε όλοι αγαπημένοι και ταυτόχρονα κατάλαβα ότι πρέπει να σεβόμαστε αυτά τα παιδιά, ώστε να μην τα περιφρονούμε, αλλά να τους δίνουμε όση αγάπη χρειάζονται, να γίνουμε μια αγκαλιά και να κάνουμε τον μικρό Ανδρέα να χαμογελά και να καμαρώνει το έργο του από ψηλά…
Αυγέρη Μαρία, Α1
