12-13 Ενδοσχολική βία – Αποτελέσματα ερωτηματολογίου
ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΝΔΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΒΙΑΣ
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ενδοσχολικής Βίας (6η Μαρτίου), δημιουργήσαμε ένα ερωτηματολόγιο το οποίο απευθυνόταν στους μαθητές του 1ου Γυμνασίου και αφορούσε τις μορφές βίας, το χώρο εκδήλωσής της, τα θύματά της, τα αίτια και τους τρόπους αντιμετώπισης της.
Αρχικά εντοπίζεται μια ποσοστιαία διαφορά στις απαντήσεις μεταξύ αγοριών και κοριτσιών. Φαίνεται ότι τα κορίτσια εντοπίζουν σε μεγαλύτερο βαθμό το φαινόμενο αυτό στο σχολείο τους. Αυτό αποδεικνύει ότι τα κορίτσια αντιλαμβάνονται πιο εύκολα συγκεκριμένες συμπεριφορές ως βιαίες (πχ. σωματική απώθηση κατά τη διάρκεια παιχνιδιού).
Ως προς τη διάθεση εμπλοκής τρίτου προσώπου σε περιστατικό βίας για να επιλυθεί μια διαφορά μεταξύ δύο άλλων, ένα μεγάλο ποσοστό των αγοριών δηλώνουν πρόθυμα να εμπλακούν. Το ποσοστό αυτό είναι μικρότερο στα κορίτσια, πράγμα που οφείλεται στον φόβο.
Μεγάλα ποσοστά και από τις δυο ομάδες εντοπίζουν και τη σωματική και την ψυχολογική βία στο σχολείο τους, καθώς εκδηλώνεται στο προαύλιο του σχολικού χώρου. Θεωρούν δε ότι η ηλικία στην οποία αναπτύσσονται βίαιες συμπεριφορές είναι η γυμνασιακή, μεταξύ 12-15 χρονών. Αυτό δείχνει ότι τα παιδιά στην αρχή της εφηβείας είναι περισσότερο ευάλωτα τόσο ως προς την αποδοχή βίαιων συμπεριφορών όσο και ως προς την άσκηση βίας. Τούτο δικαιολογείται από την μετάβαση από την παιδική ηλικία στην εφηβική ηλικία κατά την οποία τα παιδιά αρχίζουν μεν να γίνονται επικοινωνιακώς αυτόνομα (λιγότερο εξαρτημένα από τους γονείς) δεν μπορούν ωστόσο να ελέγξουν τον τρόπο επικοινωνίας τους ούτε και να κατανοήσουν τις προθέσεις των άλλων.
Ως αίτιο άσκησης βίας και οι δυο ομάδες αποδέχονται τις επιρροές από παρέες. Αν και οι μισοί από τους ερωτηθέντες θεωρούν ως ενδεδειγμένο τρόπο αντιμετώπισης της βίας την επικοινωνία με τους γονείς – παραδοχή η οποία πολλές φορές δεν επιβεβαιώνεται – η παροχή θετικών κινήτρων στους νέους θεωρείται ο πιο αποτελεσματικός τρόπος. Τούτο διότι μπορούν να διοχετεύσουν την ενέργειά τους σε δραστηριότητες οι οποίες εμπεριέχουν ομαδικό πνεύμα συνεργασίας και ταυτόχρονα αποτελούν μέσο ψυχολογικής και σωματικής έκφρασης.
Όλα τα παραπάνω πρέπει να μας προβληματίσουν σχετικά με την ανάπτυξη της βίας στο σχολείο και να αποτελέσουν αφετηρία διαλόγου μεταξύ καθηγητών και μαθητών. Με την ουσιαστική διερεύνηση των αιτιών τα οποία προκαλούν το φαινόμενο, οι τρόποι αντιμετώπισης θα γίνουν σίγουρα πιο αποτελεσματικοί…
καθ/τρια Ελένη Λιάκου
μαθ/τρια Νεφέλη Κουιτώρου
